یک مطالعه اخیر نشان داد که سایش و پارگی استرس مزمن می تواند مرگ و میر ناشی از سرطان را افزایش دهد.
به گفته محققان کالج پزشکی جورجیا در دانشگاه آگوستا، فرسودگی بدن در اثر استرس مزمن و مادام‌العمر نیز ممکن است احتمال مرگ ناشی از سرطان را افزایش دهد.
این سایش که بار آلوستاتیک نامیده می شود، به اثرات تجمعی استرس در طول زمان اشاره دارد. دکتر جاستین خاویر مور، اپیدمیولوژیست در کالج پزشکی جورجیا و جورجیا می‌گوید: «در پاسخ به عوامل استرس‌زای خارجی، بدن شما یک هورمون استرس به نام کورتیزول ترشح می‌کند و پس از پایان استرس، این سطوح باید پایین بیایند.» مرکز سرطان. با این حال، اگر استرس‌های روانی-اجتماعی مزمن و مداوم دارید، که هرگز به شما اجازه نمی‌دهند «پایین بیایید»، می‌تواند باعث ساییدگی و پارگی بدن شما در سطح بیولوژیکی شود.»
بیش از 41000 شرکت‌کننده از نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه، یا NHANES، که از سال 1988 تا 2019 انجام شد، به‌طور گذشته‌نگر توسط محققان تحت هدایت مور مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. شاخص توده بدنی، فشار خون دیاستولیک و سیستولیک، کلسترول تام، هموگلوبین A1C (سطوح بالاتر نشان دهنده خطر ابتلا به دیابت)، آلبومین و کراتینین (هر دو معیار عملکرد کلیه) و پروتئین واکنشی C (معیار التهاب) پایه بیولوژیکی هستند. اندازه گیری هایی که محققان برای محاسبه بار آلوستاتیک استفاده کردند. بار آلوستاتیک بالا به عنوان داشتن امتیاز بیشتر از 3 تعریف شد.
شاخص ملی مرگ، که توسط مرکز ملی آمار بهداشت و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها نگهداری می شود، سپس با آن شرکت کنندگان مقایسه شد تا مشخص شود چه کسانی و چه زمانی بر اثر سرطان جان باخته اند.
مور و همکارانش در ژورنال SSM Population Health می نویسند: «تا به امروز، تحقیقات محدودی در مورد رابطه بین بار آلوستاتیک و سرطان در میان نمونه فعلی و نماینده ملی بزرگسالان ایالات متحده انجام شده است. بررسی ارتباط بار آلوستاتیک بر پیامدهای سرطان، و اینکه آیا این ارتباط ها بر اساس نژاد متفاوت است، ممکن است بینشی به رویکردهای جدید در کاهش نابرابری های سرطان بدهد.
محققان دریافتند، حتی بدون تعدیل عوامل مخدوش کننده بالقوه مانند سن، جمعیت شناسی اجتماعی مانند نژاد و جنس، نسبت فقر به درآمد و سطح تحصیلات، افرادی که بار آلوستاتیک بالایی دارند، 2.4 برابر بیشتر از افرادی که دارای وزن پایین هستند، در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان هستند. بارهای آلوستاتیک
مور توضیح می‌دهد: «اما شما باید خود را برای عوامل مخدوش‌کننده تنظیم کنید. ما می دانیم که تفاوت هایی در بارهای آلوستاتیک بر اساس سن، نژاد و جنسیت وجود دارد.
در حقیقت، در تحقیقات قبلی، او و همکارانش مشاهده کردند که هنگام بررسی روند بار آلوستاتیک در طی 30 سال در بین 50671 نفر، بزرگسالان 40 ساله و بالاتر در مقایسه با بزرگسالان زیر 30 سال بیش از 100 درصد خطر بار آلوستاتیک بالا را افزایش دادند. علاوه بر این، بدون در نظر گرفتن دوره زمانی، بزرگسالان سیاه‌پوست و لاتین تبار در مقایسه با همتایان سفیدپوست خود، خطر افزایش بار آلوستاتیکی بالا را داشتند. مور می‌گوید بسیاری از آن‌ها را می‌توان به نژادپرستی ساختاری نسبت داد - چیزهایی مانند مشکل در مسیریابی فرصت‌های آموزشی بهتر یا وام‌های منصفانه و عادلانه خانه.
او می‌گوید: «اگر در محیطی به دنیا آمده‌اید که فرصت‌های شما با همتایان مرد سفیدپوست‌تان بسیار متفاوت است، مثلاً یک زن سیاه‌پوست، مسیر زندگی شما مستلزم مواجهه با سختی‌های بیشتری است.
حتی در هنگام کنترل سن، محققان دریافتند افرادی که بار آلوستاتیک بالایی دارند، هنوز 28 درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان هستند. مور می‌گوید: «این بدان معناست که اگر دو نفر هم‌سن و سال داشته باشید، اگر یکی از آن‌ها بار آلوستاتیک بالایی داشته باشد، ۲۸ درصد بیشتر احتمال دارد که بر اثر سرطان بمیرند.»
تنظیم برای عوامل اجتماعی جمعیت شناختی از جمله جنس و نژاد و سطح تحصیلات، بار آلوستاتیک بالا منجر به افزایش 21 درصدی شد. و تنظیم بیشتر مدل برای سایر عوامل خطر مانند اینکه آیا شرکت کنندگان سیگار می کشیدند، قبلاً حمله قلبی داشتند یا قبلاً سرطان یا نارسایی احتقانی قلب تشخیص داده شده بودند، منجر به افزایش 14 درصدی شد.
مور و همکارانش رابطه بین بار آلوستاتیک و مرگ و میر ناشی از سرطان را به طور خاص در میان هر گروه نژادی/قومی (به عنوان مثال، سیاه پوستان غیر اسپانیایی، سفید پوستان غیر اسپانیایی و بزرگسالان اسپانیایی تبار) بررسی کردند. با این حال، بار آلوستاتیک زمانی که بر اساس دسته‌های مسابقه تقسیم می‌شود، به شدت مرتبط نبود. این یافته ها را می توان با بزرگی نمونه اصلی توضیح داد.
مور توضیح می دهد: «از نظر اپیدمیولوژیک، وقتی به 41000 نفر نگاه می کنیم، رویدادهای مرگ و میر مرتبط با سرطان زیادی وجود دارد. با این حال، زمانی که شما اساساً نقاط داده کمتری برای اندازه گیری دارید، تعیین رابطه بین x (بار آلوستاتیک) و y (مرگ سرطان) دشوارتر است. به عنوان مثال، محدود کردن نمونه فقط به سیاه پوستان غیر اسپانیایی به معنای تجزیه و تحلیل نمونه ای از 11000 نفر است، بنابراین این رابطه ممکن است کاهش یافته یا ضعیف به نظر برسد.
او می‌گوید: «دلیل اینکه حتی نژاد اهمیت دارد این است که عوامل سیستمیک وجود دارد که به طور نامتناسبی بر افراد رنگین پوست تأثیر می‌گذارد. اما حتی اگر مسابقه را کنار بگذارید، نتیجه نهایی این است که محیط‌هایی که در آن زندگی می‌کنیم، کار می‌کنیم، و بازی می‌کنیم، جایی که شما برای کار بیشتر پاداش می‌گیرید و گاهی اوقات برای وقت گذاشتن برای خودتان ضعیف دیده می‌شوید، منجر به استرس زیاد می‌شود. به نوبه خود ممکن است منجر به توسعه سرطان و افزایش عوارض و مرگ و میر شود.
HealthDaily