در طول شیوع اولیه COVID-19 در مارس 2020، بسیاری از مردم به طور ناگهانی بی تحرک تر شدند زیرا آنها به دستورات ماندن در خانه پایبند بودند یا تصمیم گرفتند خود را ایزوله کنند. تحقیقات اخیر منتشر شده نشان می‌دهد افرادی که در هفته‌های بعد مدت زمان بیشتری را به نشستن می‌گذرانند، احتمالاً علائم افسردگی بیشتری دارند. بررسی دقیق تر در مورد این ارتباط می تواند در کمک به افراد در بهبود سلامت روان خود نقش داشته باشد.

از آنجایی که مردم به دستورات ماندن در خانه پایبند بودند یا در ماه‌های اولیه شیوع کووید-19 خود را منزوی کردند، رفت‌وآمدهای روزانه به درهم‌آمیزی بین اتاق خواب و اتاق نشیمن تبدیل شد. کلیک کردن روی پیوندهای بزرگنمایی، زمان پیاده‌روی به اتاق‌های جلسه را پاک می‌کند و نتفلیکس به زمانی اختصاص می‌یابد که در غیر این صورت به باشگاه اختصاص داده شده است.



به طور خلاصه، بسیاری از مردم به طور ناگهانی در هنگام شروع همه‌گیری بی‌تحرک‌تر شدند. تحقیقات اخیر منتشر شده نشان می دهد افرادی که مدت زمان بیشتری را بین آوریل تا ژوئن 2020 در حالت نشسته سپری می کنند، احتمالاً علائم افسردگی بیشتری دارند. بررسی دقیق تر در مورد این ارتباط می تواند در کمک به افراد در بهبود سلامت روان خود نقش داشته باشد.

جاکوب مایر، استادیار حرکت شناسی در دانشگاه ایالتی آیووا و نویسنده اصلی مقاله، گفت: نشستن یک رفتار یواشکی است. "این کاری است که ما همیشه بدون فکر کردن به آن انجام می دهیم."

مایر و تیمش به عنوان مدیر آزمایشگاه رفاه و ورزش در ISU به چگونگی ارتباط فعالیت بدنی و رفتارهای بی تحرک با سلامت روان و اینکه چگونه تغییرات در آن ها بر نحوه تفکر، احساس و درک مردم از جهان تأثیر می گذارد، می پردازند.

مایر گفت: «در مارس 2020، ما می‌دانستیم که کووید روی رفتار ما و کارهایی که می‌توانیم انجام دهیم به روش‌های عجیب و غریب و بد بو که نمی‌توانستیم پیش‌بینی کنیم، تأثیر خواهد گذاشت.»

مایر و تیمی از محققان برای دریافت تصویری فوری از این تغییرات، پاسخ های نظرسنجی را از بیش از 3000 شرکت کننده در مطالعه از 50 ایالت و ناحیه کلمبیا دریافت کردند. شرکت‌کنندگان خود گزارش دادند که چقدر زمان صرف انجام فعالیت‌هایی مانند نشستن، تماشای صفحه نمایش و ورزش کردند و این رفتارها در مقایسه با زمان‌های قبل از همه‌گیری چگونه است. با استفاده از مقیاس‌های بالینی استاندارد، آنها همچنین تغییراتی را در سلامت روانی خود نشان دادند (مانند افسردگی، اضطراب، احساس استرس، تنهایی).



مایر می‌گوید: «ما می‌دانیم زمانی که فعالیت بدنی و زمان نمایش صفحه نمایش افراد تغییر می‌کند، به طور کلی به سلامت روان آنها مربوط می‌شود، اما قبلاً چنین داده‌های جمعیت زیادی را در پاسخ به یک تغییر ناگهانی ندیده‌ایم.»

داده‌های نظرسنجی نشان داد شرکت‌کنندگانی که دستورالعمل‌های فعالیت بدنی ایالات متحده (یعنی 2.5-5 ساعت فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید در هر هفته) را قبل از همه‌گیری رعایت می‌کردند، مدت کوتاهی پس از محدودیت‌های مرتبط با کووید-19، به طور متوسط ​​​​32٪ فعالیت بدنی خود را کاهش دادند. وارد عمل شد. همان شرکت کنندگان گزارش کردند که احساس افسردگی، اضطراب و تنهایی بیشتری داشتند. مایر و همکارانش یافته های خود را در سال گذشته در مجله بین المللی تحقیقات محیطی و بهداشت عمومی منتشر کردند.

آخرین مقاله مایر در Frontiers in Psychiatry به عنوان پیگیری برای بررسی اینکه آیا رفتارها و سلامت روان شرکت کنندگان در طول زمان تغییر کرده است یا خیر. شرکت کنندگان همان نظرسنجی را هر هفته بین آوریل و ژوئن پر کردند.

مایر گفت: "در مطالعه دوم، ما دریافتیم که به طور متوسط، مردم شاهد بهبود سلامت روان خود در طول دوره هشت هفته ای بودند." «مردم خود را با زندگی در همه گیری سازگار کردند. اما برای افرادی که زمان نشستن آنها بالا بود، علائم افسردگی آنها به طور متوسط ​​مانند سایرین بهبود پیدا نکرد.

شرکت‌کنندگانی که بخش زیادی از روز خود را در حالت نشسته سپری می‌کردند، بهبود سلامت روانی را تجربه کردند.

مایر تاکید کرد که یافتن یک "ارتباط" بین نشستن و سلامت روان با گفتن اینکه نشستن بیشتر باعث افسردگی می شود یکسان نیست. او گفت که ممکن است افرادی که افسرده‌تر بودند بیشتر می‌نشستند یا افرادی که بیشتر می‌نشستند افسرده‌تر شدند. یا ممکن است عامل دیگری وجود داشته باشد که محققان آن را شناسایی نکرده باشند.



مایر گفت: «مطمئناً ارزش بررسی بیشتر را دارد. "من فکر می کنم آگاهی از برخی از تغییرات ظریفی که در طول همه گیری ایجاد کرده ایم و اینکه چگونه ممکن است مفید یا مضر باشند، بسیار مهم است زیرا ما به طرف دیگر زندگی همه گیر نگاه می کنیم."

مایر گفت که شروع و ترک یک عادت بسیار دشوار است، حتی زمانی که شخصی بخواهد رفتار خود را تغییر دهد. اما او امیدوار است که افراد بیشتری متوجه شوند که حتی کمی حرکت می تواند خلق و خوی و سلامت روانی آن ها را بهبود بخشد و سعی کنند راه هایی برای ایجاد آن در روزگار خود بیابند.

مایر گفت: «اگر دیگر برای جلسات حضوری در سالن راه نمی‌روید، هنوز هم می‌توانید با یک پیاده‌روی کوتاه قبل و بعد از تماس زوم، این استراحت را از نشستن در نظر بگیرید.

افرادی که از خانه کار می‌کنند می‌توانند قبل و بعد از روز کاری در اطراف بلوک قدم بزنند تا رفت‌وآمدهای قبل از همه‌گیری را تقلید کنند، که می‌یر گفت می‌تواند از نظر جسمی و ذهنی برای افراد مفید باشد و به ساختار روز کمک کند.

Halza