یک مطالعه جدید نشان می‌دهد افرادی که فعالیت‌های بدنی شدید، مانند دویدن یا ورزش‌های رقابتی را در مناطقی با آلودگی هوای بالاتر انجام می‌دهند، ممکن است در مورد نشانه‌های خاصی از بیماری‌های مغزی، سود کمتری از آن ورزش نشان دهند. نشانگرهای مورد بررسی در این مطالعه شامل شدت ماده سفید است که نشان دهنده آسیب به ماده سفید مغز و حجم ماده خاکستری است. حجم‌های بزرگ‌تر ماده خاکستری و حجم‌های پرشدت ماده سفید کوچک‌تر، نشانگر سلامت کلی بهتر مغز هستند. این تحقیق در 8 دسامبر 2021، شماره آنلاین Neurology®، مجله پزشکی آکادمی نورولوژی آمریکا منتشر شده است.

ملیسا فرلونگ، نویسنده این مطالعه، دکترای دانشگاه آریزونا در توسان، گفت: «ورزش شدید ممکن است قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا را افزایش دهد و مطالعات قبلی اثرات نامطلوب آلودگی هوا بر مغز را نشان داده است. ما نشان دادیم که فعالیت بدنی با بهبود نشانگرهای سلامت مغز در مناطقی با آلودگی هوا کمتر مرتبط است. با این حال، برخی از اثرات مفید اساسا برای فعالیت بدنی شدید در مناطقی با بالاترین سطح آلودگی هوا ناپدید شد. این بدان معنا نیست که مردم باید از ورزش اجتناب کنند. به طور کلی، تأثیر آلودگی هوا بر سلامت مغز بسیار کم بود - تقریباً معادل نیمی از تأثیر یک سال پیری، در حالی که اثرات فعالیت شدید بر سلامت مغز بسیار بزرگتر بود - تقریباً معادل سه سال جوانتر بودن.



در این مطالعه 8600 نفر با میانگین سنی 56 سال از Biobank انگلستان، یک پایگاه داده بزرگ زیست پزشکی مورد بررسی قرار گرفتند. قرار گرفتن مردم در معرض آلودگی، از جمله دی اکسید نیتروژن و ذرات معلق، که ذرات مایعات یا جامدات معلق در هوا هستند، با رگرسیون کاربری زمین برآورد شد. یک مطالعه رگرسیون کاربری زمین، سطوح آلودگی هوا را بر اساس مانیتورهای هوا و ویژگی‌های کاربری زمین مانند ترافیک، کشاورزی و منابع صنعتی آلودگی هوا مدل می‌کند.

قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا شرکت کنندگان در چهار گروه مساوی، از کمترین آلودگی هوا تا بالاترین طبقه بندی شد.

فعالیت بدنی هر فرد به مدت یک هفته با یک دستگاه تشخیص حرکت که شتاب‌سنج استفاده می‌کرد اندازه‌گیری شد. سپس محققان الگوهای فعالیت بدنی خود را بسته به میزان فعالیت بدنی شدید، از هیچ تا 30 دقیقه یا بیشتر در هفته مشخص کردند.

افرادی که در هر هفته بیشترین فعالیت بدنی شدید را داشتند، به طور متوسط ​​800 سانتی متر مکعب ماده خاکستری داشتند، در حالی که در افرادی که هیچ ورزش شدیدی انجام نمی دادند، میانگین حجم ماده خاکستری 790 سانتی متر مکعب بود. محققان نشان دادند که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا تأثیر فعالیت بدنی بر حجم ماده خاکستری را تغییر نمی دهد. با این حال، محققان دریافتند قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا تأثیرات فعالیت بدنی شدید را هنگام بررسی شدت ماده سفید تغییر می دهد. پس از تنظیم سن، جنس و سایر متغیرهای کمکی، محققان دریافتند که فعالیت بدنی شدید، شدت ماده سفید را در مناطقی با آلودگی کم هوا کاهش می‌دهد، اما این مزایا در میان مناطق با آلودگی هوا یافت نشد.

فورلونگ گفت: «تحقیقات بیشتری لازم است، اما اگر یافته‌های ما تکرار شود، می‌توان از سیاست‌های عمومی برای رسیدگی به قرار گرفتن مردم در معرض آلودگی هوا در حین ورزش استفاده کرد.» به عنوان مثال، از آنجایی که میزان قابل توجهی از آلودگی هوا ناشی از ترافیک است، ترویج دویدن یا دوچرخه سواری در مسیرهای دور از ترافیک سنگین ممکن است سودمندتر باشد.

محدودیت این مطالعه این است که از مقادیر آلودگی هوا فقط از یک سال استفاده کرده است و سطوح ممکن است از سال به سال متفاوت باشد.

Halza