مزایای سلامتی از خوردن در طول روز حاصل می شود که نشان دهنده ارتباط بالقوه با آزادسازی انرژی است.

دانشمندان در Northwestern Medicine مکانیسمی را کشف کردند که چرا خوردن دیروقت شب با دیابت و افزایش وزن مرتبط است. بر اساس CDC، 37.3 میلیون آمریکایی دیابت دارند که 11.3٪ از جمعیت ایالات متحده است. 96 میلیون آمریکایی دیگر با سن 18 سال یا بیشتر به پیش دیابت مبتلا هستند که 38 درصد از جمعیت بزرگسال ایالات متحده را تشکیل می دهد.

ارتباط بین زمان خوردن، خواب و چاقی به خوبی شناخته شده است، اما به خوبی درک نشده است، تحقیقات نشان می دهد که تغذیه بیش از حد می تواند بافت چربی را تغییر داده و ریتم شبانه روزی را مختل کند.

برای اولین بار، تحقیقات جدید Northwestern نشان داد که آزاد شدن انرژی ممکن است مکانیسم مولکولی باشد که از طریق آن ساعت های داخلی ما تعادل انرژی را کنترل می کنند. از این درک، محقق همچنین دریافت که روز زمان ایده‌آل در محیط نوری چرخش زمین است، زمانی که بهینه‌ترین زمان برای اتلاف انرژی به عنوان گرما است. این یافته‌ها پیامدهای گسترده‌ای از رژیم غذایی گرفته تا کم‌خوابی و همچنین نحوه تغذیه بیمارانی که به کمک‌های غذایی طولانی‌مدت نیاز دارند، دارد.

مقاله "تغذیه با محدودیت زمانی چاقی را از طریق ترموژنز چربی کاهش می دهد" در 20 اکتبر در مجله Science منتشر شد.

دکتر جوزف تی باس، نویسنده مقاله مرتبط، پروفسور پزشکی چارلز اف. کترینگ در دانشکده فاینبرگ دانشگاه نورث وسترن، گفت: «به خوبی شناخته شده است، هرچند به خوبی درک نشده است، که توهین به ساعت بدن توهین به متابولیسم است. دارو. او همچنین یک متخصص غدد درون ریز طب شمال غربی است.

باس گفت: «زمانی که حیوانات از رژیم غذایی کافه تریا به سبک غربی – پرچرب و کربوهیدرات بالا – استفاده می کنند، ساعت به هم می خورد. «ساعت به زمان خوردن افراد حساس است، به ویژه در بافت چربی، و این حساسیت با رژیم‌های پرچرب از بین می‌رود. ما هنوز نمی‌دانیم چرا این اتفاق می‌افتد، اما چیزی که می‌دانیم این است که وقتی حیوانات چاق می‌شوند، زمانی که باید بخوابند شروع به خوردن بیشتر می‌کنند. این تحقیق نشان می‌دهد که چرا این مهم است.»

باس همچنین مدیر مرکز دیابت و متابولیسم و ​​رئیس غدد درون ریز در بخش پزشکی در Feinberg است. چلسی هپلر، یک دانشجوی فوق دکترا در آزمایشگاه باس، اولین نویسنده بود و بسیاری از آزمایش‌های بیوشیمی و ژنتیکی را انجام داد که فرضیه تیم را پایه‌گذاری کردند. رانا گوپتا، که اکنون در دانشگاه دوک مشغول به کار است، نیز یکی از همکاران کلیدی بود.



به هم زدن ساعت داخلی

در این مطالعه، موش هایی که شب زنده داری هستند، به طور انحصاری در طول دوره غیرفعال (روشن) یا در دوره فعال (تاریک) با رژیم غذایی پرچرب تغذیه شدند. در عرض یک هفته، موش هایی که در ساعات روشنایی تغذیه شده بودند در مقایسه با موش هایی که در تاریکی تغذیه می شدند، وزن بیشتری اضافه کردند. دانشمندان برای کاهش اثرات دما بر یافته های خود، دما را روی 30 درجه تنظیم کردند، جایی که موش ها کمترین انرژی را مصرف می کنند.

هپلر گفت: «ما فکر می‌کردیم که شاید جزء تعادل انرژی وجود داشته باشد که در آن موش‌ها انرژی بیشتری را صرف خوردن در زمان‌های خاص می‌کنند. به همین دلیل است که آنها می‌توانند در زمان‌های مختلف روز مقدار یکسانی غذا بخورند و زمانی که در دوره‌های فعال غذا می‌خورند در مقایسه با زمانی که باید بخوابند، سالم‌تر باشند.»

افزایش مصرف انرژی باعث شد که تیم به بررسی متابولیسم بافت چربی بپردازد تا ببیند آیا همان اثر در اندام غدد درون ریز رخ می دهد یا خیر. آنها دریافتند که این کار را انجام داد و موش هایی که از نظر ژنتیکی ترموژنز افزایش یافته بودند - یا انتشار گرما از طریق سلول های چربی - از افزایش وزن جلوگیری کردند و سلامت را بهبود بخشیدند.

هپلر همچنین چرخه بیهوده کراتین را شناسایی کرد، که در آن کراتین (مولکولی که به حفظ انرژی کمک می کند) تحت ذخیره سازی و آزادسازی انرژی شیمیایی در بافت های چربی قرار می گیرد، به این معنی که کراتین ممکن است مکانیسم اصلی انتشار گرما باشد.

یافته‌ها می‌توانند به مراقبت مزمن کمک کنند

این علم توسط تحقیقاتی که بیش از 20 سال پیش توسط باس و همکارانش در Northwestern انجام شد، نشان داد که بین ساعت مولکولی داخلی و وزن بدن، چاقی و متابولیسم در حیوانات رابطه وجود دارد.

چالش آزمایشگاه باس، که بر روی استفاده از رویکردهای ژنتیکی برای مطالعه فیزیولوژی متمرکز است، کشف معنای همه آن و یافتن مکانیسم‌های کنترلی است که این رابطه را ایجاد می‌کند. این مطالعه آنها را یک قدم به هم نزدیکتر می کند.

باس گفت که یافته‌ها می‌تواند به مراقبت‌های مزمن کمک کند، به‌ویژه در مواردی که بیماران دارای لوله‌های تغذیه معده هستند. بیماران معمولاً در شب هنگام خواب، زمانی که کمترین انرژی را آزاد می کنند، تغذیه می شوند. نرخ دیابت و چاقی برای این بیماران زیاد است و باس فکر می کند که این می تواند دلیل آن را توضیح دهد. او همچنین تعجب می کند که چگونه این تحقیق می تواند بر درمان دیابت نوع دوم تأثیر بگذارد. آیا زمانی که مثلاً انسولین داده می شود باید زمان غذا را در نظر گرفت؟

هپلر به تحقیق در مورد متابولیسم کراتین ادامه خواهد داد. او گفت: "ما باید بفهمیم که ساعت شبانه روزی چگونه متابولیسم کراتین را به طور مکانیکی کنترل می کند تا بتوانیم بفهمیم که چگونه آن را تقویت کنیم." ساعت‌ها در سطح بافت چربی به سلامت متابولیک کمک زیادی می‌کنند و ما هنوز نمی‌دانیم چقدر است.»

DailyHealth