بر اساس یک مطالعه کوچک ارائه شده در کنگره ACNAP-EuroHeartCare 2022، یک کنگره علمی انجمن قلب و عروق اروپا، یک مداخله سازگاری با طعم، مصرف نمک را کاهش می دهد و لذت رژیم غذایی با محدودیت سدیم را در بیماران مبتلا به فشار خون بالا (فشار خون بالا) افزایش می دهد.
پروفسور میسوک چانگ از دانشگاه کنتاکی، لکسینگتون، نویسنده این مطالعه گفت: «یکی از موانع اصلی پایبندی به رژیم غذایی کم نمک این است که مردم طعم آن را دوست ندارند، اما مطالعات کمی به این موضوع پرداخته است. "مطالعه آزمایشی ما در بیماران مبتلا به فشار خون بالا نشان می دهد که می توان درک طعم را تغییر داد و یاد گرفت که غذا را با نمک کمتر دوست داشته باشد."
فشار خون بالا بیش از یک میلیارد نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و علت اصلی مرگ و میر زودرس جهانی است. یک سبک زندگی سالم، از جمله محدودیت نمک، برای به تاخیر انداختن نیاز به داروهای کاهش دهنده فشار خون یا تکمیل اثرات آنها توصیه می شود. با این حال، مزایای برنامه های کاهش مصرف سدیم بر فشار خون با گذشت زمان کاهش می یابد، تا حدی به دلیل پایبندی ضعیف.
محققان برنامه مراقبان سدیم - پرفشاری خون (SWaP-HTN) را برای سازگاری تدریجی طعم با غذاهای کم نمک توسعه دادند. این مطالعه اثرات کوتاه مدت آن را بر مصرف سدیم، فشار خون، ترجیح غذای شور و لذت بردن از یک رژیم غذایی با محدودیت سدیم بررسی کرد. در مجموع 29 بزرگسال مبتلا به فشار خون بالا به طور تصادفی به مداخله یا مراقبت های معمول در نسبت 2:1 تقسیم شدند. شرکتکنندگان در گروه مراقبتهای معمول، مراقبتهای معمول پزشکی و پرستاری را برای فشار خون بالا دریافت کردند که شامل توصیه به پیروی از یک رژیم غذایی با محدودیت سدیم و مصرف داروهای تجویز شده بود.
گروه مداخله 16 هفته آموزش و پیگیری با پرستار مورد مطالعه از طریق تماس تصویری روی تبلت دریافت کردند. جلسات به مدت شش هفته به صورت هفتگی و سپس هر دو هفته یکبار به مدت 10 هفته برگزار شد. این برنامه با توجه به موانع و اهداف هفتگی هر بیمار و شامل نمک اضافه شده به میز، نمک استفاده شده در حین پخت و پز، خرید مواد غذایی و غذا خوردن در رستوران ها بود. شرکتکنندگان یک دستگاه الکترونیکی دریافت کردند که محتوای نمک را تشخیص میدهد تا آنها را قادر به شناسایی و اجتناب از غذاهای پر نمک کند.
پروفسور چانگ توضیح داد: «یکی از اولین گام ها این بود که بیماران متوجه شوند که چقدر نمک می خورند. با استفاده از دستگاه الکترونیکی، آنها میتوانند محتوای نمک غذای رستوران را آزمایش کنند و از سرآشپز بخواهند که نمک را در بازدید بعدیشان کاهش یا حذف کند. آنها همچنین از آن در خانه برای کاهش محتوای نمک در آشپزی خود استفاده می کردند. برخی از افراد قبل از چشیدن غذا به طور خودکار نمک را روی میز اضافه کردند، بنابراین از شرکتکنندگان خواستیم تعداد «تکانها» را بشمارند و برای کاهش آن اهداف تعیین کنند. اکثر شرکت کنندگان ظرف سه هفته نمکدان را از روی میز برداشتند.
در ابتدا و 16 هفته، همه شرکت کنندگان یک نمونه ادرار 24 ساعته برای ارزیابی مصرف سدیم ارائه کردند و فشار خون آنها اندازه گیری شد. علاوه بر این، ترجیح غذای شور و لذت بردن از یک رژیم غذایی با نمک محدود در مقیاس 10 درجه ای ارزیابی شد.
میانگین سنی شرکت کنندگان 63 سال و 55 درصد مرد بودند. سه بیمار از مطالعه خارج شدند و تجزیه و تحلیل نهایی شامل 17 و 9 شرکت کننده به ترتیب در گروه مداخله و مراقبت معمول بود. محققان تغییرات را از پایه تا اتمام مطالعه بین گروه ها مقایسه کردند. این مداخله منجر به کاهش قابل توجه دریافت سدیم و افزایش لذت از رژیم غذایی با محدودیت نمک شد. روند کاهش میانگین فشار خون سیستولیک در گروه مداخله از 4/143 به 9/133 میلیمتر جیوه وجود داشت، اما از نظر آماری معنیدار نشد. این مداخله تمایل به غذای شور را تغییر نداد.
پروفسور چانگ گفت: «در گروه مداخله، مصرف سدیم 1158 میلیگرم در روز کاهش یافت که 30 درصد کاهش نسبت به پایه داشت، در حالی که گروه کنترل دریافت روزانه را 500 میلیگرم افزایش داد. لذت بردن از رژیم غذایی کم نمک در گروه مداخله از 4.8 به 6.5 در مقیاس 10 درجه ای افزایش یافت، اگرچه بیماران همچنان غذای شور را ترجیح می دادند. این احتمال وجود دارد که این مداخله به دلیل حجم نمونه کوچک به کاهش معنی دار آماری فشار خون منجر نشده باشد.
او در پایان گفت: «مطالعه ما نشان میدهد که میتوانیم جوانههای چشایی خود را برای لذت بردن از غذاهای کم سدیم دوباره آموزش دهیم و به تدریج میزان نمکی که میخوریم را کاهش دهیم. برنامه انطباق تدریجی طعم پتانسیل کنترل فشار خون را دارد، اما باید در یک آزمایش بزرگتر با پیگیری طولانیتر آزمایش شود.
HealthyMed