بر اساس تجزیه و تحلیل تک سلولی بیضه های انسان کالبد شکافی شده، ناهنجاری های مرتبط با پیری سلول های اسپرم ممکن است با افزایش شاخص توده بدنی (BMI) تشدید شود.
علیرغم این واقعیت ثابت شده که مردان مسن سلامت باروری را کاهش می دهند، پیری بیضه هنوز در سطوح مولکولی و ژنومی به خوبی درک نشده است. علاوه بر این، مشخص نیست که آیا این کاهش تحت تأثیر متغیرهای سبک زندگی یا محیطی است یا خیر.
برادلی کایرنز از دانشکده پزشکی دانشگاه یوتا می‌گوید: «پیری ممکن است ترکیبی از تغییرات مولکولی خفیف را ایجاد کند که بیضه را برای بی‌نظمی بیشتر حساس می‌کند، به‌همراه بی‌نظمی آشکار ناشی از ترکیب پیری با عوامل دیگری مانند چاقی».
برای رفع این شکاف، کایرنز و جینگتائو گوئو، نویسنده ارشد این مطالعه، همچنین از دانشکده پزشکی دانشگاه یوتا، از توالی یابی RNA تک سلولی برای نمایه سازی بیش از 44000 سلول به دست آمده از نمونه های کالبد شکافی بیضه از چهار مرد جوان و هشت مرد مسن استفاده کردند. . اهداکنندگان مسن‌تر از نظر داشتن فرزندان در بزرگسالی جوان غربالگری شدند تا از باروری در اوایل بزرگسالی اطمینان حاصل شود.
نمونه‌های جوان در کنار هم قرار گرفتند و نشانه‌های مولکولی پیری یا اختلال در توانایی تولید سلول‌های اسپرم را نشان ندادند. با کمال تعجب، نمونه‌های قدیمی‌تر تنها تغییرات مختصری مرتبط با سن را در سلول‌های بنیادی نشان دادند که منجر به تولید اسپرم بالغ می‌شد، اما به وضوح در دو گروه مجزا طبقه‌بندی شدند. گروه اول توانایی دست نخورده ای برای تولید سلول های اسپرم نشان دادند، تنها با امضای مولکولی ضعیفی که آنها را از نمونه های جوان متمایز می کرد. در مقابل، گروه دوم توانایی بسیار محدودی برای توسعه سلول های اسپرم نشان دادند.
قابل ذکر است، BMI به عنوان یک عامل مهم در میان افراد مسن ظاهر شد. همه اهداکنندگان از گروه اول سطوح کمتر از 27 داشتند، در حالی که همه اهداکنندگان از گروه دوم سطوح بالاتر از 30 داشتند. روی هم، نتایج مکانیسم‌های مولکولی احتمالی را در زمینه تغییرات پیچیده بیضه مرتبط با افزایش سن، و تشدید احتمالی آنها توسط مزمن همزمان نشان می‌دهند. شرایطی مانند چاقی
با حرکت رو به جلو، گروه‌های بیمار بزرگ‌تری برای تأیید کامل نتایج مورد نیاز است. راه دیگری برای تحقیقات آینده این است که بررسی کنیم آیا سلول‌های بیضه مردان مسن‌تر و سنگین‌تر نشانه‌های پیری منحصربه‌فردی را نشان می‌دهند یا اینکه آنها به سادگی پیری سریع را نشان می‌دهند. همچنین مشخص نیست که رژیم غذایی، ورزش، دیابت یا تغییر در تولید هورمون در پیری بیضه نقش دارند یا خیر. بعلاوه، تعیین اینکه اختلال در تنظیم سلول های پشتیبان بیضه در چه سنی ظاهر می شود، و اینکه آیا و چگونه ممکن است برگشت پذیر باشد، ممکن است منجر به بهبود راهنمایی های پزشکی برای مردان مسن شود.
گوئو می‌گوید: «مطالعه ما نشانگرهای زیستی بالقوه را برای تشخیص پیری بیضه و دستورالعمل‌هایی برای درمان احتمالی ناباروری مرتبط با افزایش سن نشان می‌دهد. همچنین به عنوان یک مجموعه داده اساسی برای جامعه علمی برای مطالعه چگونگی واکنش بیضه و باروری انسان به پیری عمل می کند.
Healthline