داده‌های حاصل از ده‌ها آزمایش به محققان این امکان را می‌دهد تا نشان دهند مغز چه کسانی از ورزش بیشتر سود می‌برد.
همه ما می دانیم که ورزش برای ما خوب است، اما هنوز سوالات زیادی باقی می ماند. چقدر ورزش؟ چه کسی بیشترین سود را می برد؟ و چه زمانی در زندگی ما؟ تحقیقات جدید به رهبری روانشناسان دانشگاه پیتسبورگ، داده های ده ها مطالعه را برای پاسخ به این سؤالات جمع آوری می کند و نشان می دهد که افراد مسن ممکن است بتوانند با پایبندی به ورزش منظم از کاهش نوع خاصی از حافظه جلوگیری کنند.
«همه همیشه می پرسند، چقدر باید ورزش کنم؟ سارا آغجایان، نویسنده اصلی، دانشجوی دکترای روانشناسی سلامت بالینی و بیولوژیکی در دانشکده هنر و علوم کنت دیتریش، می‌گوید: حداقل حداقل چیزی برای مشاهده بهبود وجود دارد؟ از مطالعه ما، به نظر می رسد که ورزش حدوداً سه بار در هفته به مدت حداقل چهار ماه، میزانی است که برای بهره مندی از مزایای حافظه اپیزودیک نیاز دارید.
حافظه اپیزودیک نوعی است که به رویدادهایی می پردازد که در گذشته برای شما اتفاق افتاده است. همچنین یکی از اولین کسانی است که با افزایش سن کاهش می یابد. آغجایان گفت: «من معمولاً دوست دارم در مورد اولین باری که پشت فرمان ماشین نشستی صحبت کنم. بنابراین ممکن است به یاد بیاورید که کجا بودید، چند ساله بودید، چه کسی روی صندلی مسافر نشسته بود و چیزهایی را برای شما توضیح می داد.
ورزش‌هایی که قلب را به پمپاژ می‌رسانند، نویدبخش سلامت مغز هستند و آزمایش‌ها روی موش‌ها نشان می‌دهد که حافظه را بهبود می‌بخشد - اما مطالعاتی که در مورد همین ارتباط در انسان‌ها بررسی می‌شود، متفاوت بوده است.
این تیم به دنبال شفافیت در آب گل آلود ادبیات علمی، بیش از 1279 مطالعه را بررسی کردند و در نهایت آنها را به 36 مورد محدود کردند که معیارهای خاصی را داشتند. سپس از نرم‌افزار تخصصی و نه تعداد کم صفحه‌گسترده اکسل استفاده کردند تا داده‌ها را به فرمی تبدیل کنند که بتوان مطالعات مختلف را مستقیماً با هم مقایسه کرد.
این کار زمانی نتیجه داد که آنها دریافتند که گردآوری این 36 مطالعه برای نشان دادن اینکه برای افراد مسن تر، ورزش واقعاً می تواند به حافظه آنها کمک کند کافی است. این تیم شامل کرک اریکسون مشاور آغجایان در دپارتمان روانشناسی و سایر محققان از پیت، دانشگاه کارنگی ملون و دانشگاه آیووا، نتایج خود را در ژورنال Communications Medicine در 17 فوریه 2022 منتشر کردند.
تجزیه و تحلیل‌های گذشته که به ارتباط بین ورزش و حافظه نگاه می‌کردند، یکی را پیدا نکردند، اما آغجایان و تیمش چندین قدم اضافی برداشتند تا بهترین شانس را برای یافتن پیوندی در صورت وجود داشته باشند. آنها جستجوی خود را به گروه‌ها و گروه‌های سنی خاص و همچنین نوع خاصی از تنظیمات آزمایشی دقیق محدود کردند. کلید دیگر تمرکز به طور خاص بر روی حافظه اپیزودیک بود که توسط بخشی از مغز که از ورزش سود می برد پشتیبانی می شود.
آغجایان گفت: «وقتی همه این داده‌ها را ترکیب و ادغام می‌کنیم، به ما امکان می‌دهد تقریباً 3000 شرکت‌کننده را بررسی کنیم. "هر مطالعه فردی بسیار مهم است: همه آنها به روشی معنادار به علم کمک می کنند." با این حال، مطالعات فردی ممکن است به دلیل کمبود منابع برای اجرای یک آزمایش بزرگ، در یافتن الگوهایی که واقعاً وجود دارند، ناکام باشند. این مطالعات به صورت جداگانه نتوانستند ارتباطی بین ورزش و حافظه پیدا کنند - برای تمرکز بر این الگو، نگاهی به کل بدنه تحقیقات لازم بود.
با این تعداد بسیار بزرگتر از شرکت کنندگان، تیم توانست ارتباط بین ورزش و حافظه اپیزودیک را نشان دهد، اما همچنین قادر به پاسخ دادن به سؤالات خاص تری در مورد اینکه چه کسی و چگونه سود می برد، شد.
آغجایان گفت: «ما دریافتیم که در بین افراد 55 تا 68 ساله در مقایسه با افراد 69 تا 85 ساله بهبود بیشتری در حافظه وجود دارد - بنابراین مداخله زودتر بهتر است. این تیم همچنین بیشترین تأثیرات ورزش را در افرادی که هنوز هیچ گونه کاهش شناختی را تجربه نکرده بودند و در مطالعاتی که شرکت کنندگان به طور مداوم چندین بار در هفته ورزش می کردند، یافتند.
هنوز سوالاتی برای پاسخ باقی مانده است. تجزیه و تحلیل تیم نمی تواند پاسخ دهد که چگونه شدت ورزش بر مزایای حافظه تأثیر می گذارد، و چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد مکانیسم پشت این پیوند وجود دارد. اما پیامدهای آن برای سلامت عمومی واضح است: آغجایان گفت که ورزش راهی قابل دسترس برای افراد مسن است که می توانند از کاهش حافظه جلوگیری کنند و به نفع خود، مراقبان و سیستم مراقبت های بهداشتی باشند.
"شما فقط به یک جفت کفش مناسب برای پیاده روی نیاز دارید، و می توانید از آنجا بیرون بیایید و بدن خود را حرکت دهید.
Halza